Hai poucos días tiven a sorte de coñecer a Dani Lopez. Xa oíra falar dél, o de seu disco Flautasía. Realmente quedei impresionado polo seu talento e pola sua humanidade. E por cousas da vida, unha das ilusións que andaban pola miña "cachola" que eran comprar unha frauta traveseira e intentar volver os meus anos mozos (estou na crise dos 44) vaise facer realidade grazas a amabilidade de Dani que vaime ceder unha das súas (previo pago, e promesa dunhas tortillas na espenuca). El non sabe a ilusión que me fai. Non queda outra que adicarlle un espazo na miña bitacora preguizeira. Se é certo que o que se aprende non se esquece, en pouco tempo volverei a darlle ao tubo, e quen sabe... se cadra contratame na proxima xira. Ainda non sabe que eu son Ian Anderson (ou de Jethro Tull).
No hay comentarios:
Publicar un comentario