Entre o Mendo e o Mandeo

Sí, acabo de nacer, sen saber aínda se quero sr un diario íntimo, unha páxina de noticias, ou un simple desbardalle de desfogo emocional. Seguramente gustame escribir.

Se aparecen lectores, ben. Se ainda por riba son dos que gustan por poñer comentarios, mellor que mellor. Se cadra co tempo convirtome nunha páxina para betanceiros amantes da lectura, do bon xantar e dos que gustan por pasalo tempo sen presas. Son fillo do dereito a preguiza que escribiu Lafargue, e desde logo, non ando pola competitividade nen en querer ser o máis visto, nen o de mellor deseño.

Pois nada criatura, chamome blog por que debo ter alunha orixe no mundo ese dos que mandan no mundo (serei anglosaxón?), ainda que as miñas letras sexas latinas e ibericas.

Vou celebrar o meu nacemento lembrando cousas vellas, de antes de ser parido, e das miñas primas - as follas de papel impreso- .

Reflexións sobre Betanzos e o mundo. Letras, imaxes e músicas dos pensamentos libres e dos librepensamentos, como ese Ateneo que vai nacer na nosa vila e do que tanto esperamos algúns, polas ideas e polos homes e mulleres que o conforman. De seguro os meus primeiros invitados.

Amigos estades invitados a miña festa. Traede textos e comentarios, musicas e dibuxos.

Entre o Mendo e o Mandeo. Entre Lusco e fusco.