Como despois de tanta critica e pataleo, vai parecer que ando resentido por algo, e como esta noite vai frío como non facía desde hai anos. O licor de Ron, e a música irlandesa que escoito en Radio Libertaire de París estanme a poñer romántico de máis. E por fin atrevome a falar de enamoramentos e de noites meigas...
Pois ahí tedes a muller dos meus sonos, que espérame nos acantilados da vella Irlanda. Anos levo en dar con ela, e o son dun violin e arpa céltica transportanme nestes intres cara a Illa verde do norte.
Pra que logo digades que son frío e pouco agarimoso. ¿Que máis queredes? Xa vos abrin o meu corazón...
...Sigamos con outra de Licor de Ron.... Vai frío esta noite.